“คนเราไม่จำเป็นต้องชอบเรื่องเดียวกันถึงจะอยู่ด้วยกันได้…
แต่เราอยู่ด้วยกันได้แม้ว่าเราจะแตกต่าง
หลังจากที่ป๊อบปี้ ราชินีแห่งโทรลส์ป๊อบ ได้ทำให้เหล่าโทรลส์และเบอร์เก้นสามารถอยู่ร่วมกันได้โดยสันติแล้ว คราวนี้เธอกลับมาอีกครั้งกับ Trolls World Tour โดยที่จู่ๆป๊อบปี้ก็ได้รับสานส์จากบาร์บ โทรลส์เผ่าร็อค ทำให้เธอได้รับรู้ว่า แท้จริงแล้วในโลกของโทรลส์ไม่ได้มีแต่โทรลส์ที่ชอบเพลงป๊อบแบบพวกเธอเท่านั้น แต่ยังมีโทรลส์อีกหลายเผ่า ทั้งคลาสสิก, ร็อก, ป๊อบ, เทคโน, คันทรี และ ฟังก์ ซึ่งในอดีตกาลเคยอยู่ร่วมกัน
ตำนานของโทรลส์ว่าด้วยกำเนิดแห่งเสียงดนตรีเมื่อพระเจ้ามอบสายเสียงที่เหมือนสายพิณไว้ให้ 6 สายแทนแนวเพลงแต่ละแนวทั้งคลาสสิก, ร็อก, พอป, เทคโน, คันทรีย์ และ ฟังก์ แต่แล้ววันหนึ่งก็มีอันทำให้โทรลส์แต่ละเผ่าเอาสายเสียงของแนวเพลงตัวเองไปเก็บไว้ และต่างแยกย้ายกันไปอยู่ตามแต่ละที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน โดยไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นสาเหตุที่ทำให้โทรลส์แต่ละเผ่าพันธุ์ต่างแบ่งแยกแตกความสามัคคีและมุ่งแต่จะรักษาเส้นเสียงและแนวดนตรีของตัวเองให้ดีที่สุด
ในขณะที่บาร์บเองก็กำลังเดินหน้ารวบรวมโทรลส์เผ่าอื่นๆให้มาอยู่ร่วมกันโดยบังคับให้ทุกคนเป็นโทรลส์สายพันธุ์ร็อค และทำลายเผ่าพันธุ์อื่นให้หมดสิ้น ตัวป๊อบปี้เองก็กำลังตื่นเต้นที่จะได้เจอกับเพื่อนๆจากเผ่าอื่นๆ และพยายามจะรวบรวมให้ทุกเผ่าเข้ามาอยู่ร่วมกันเหมือนดั่งครั้งอดีตด้วยการ ‘พยายามทำให้ทุกคนชอบเพลงป๊อบของตัวเอง’
แน่นอนในมุมของป๊อบปี้ บาร์บคือตัวร้ายที่กำลังก่อสงครามทำลายโทรลส์เผ่าอื่นๆ และ ‘ในฐานะราชินีที่ดีของโทรลส์ป๊อบ’ เธอจำเป็นต้องทำลายโทรลส์ร๊อคเพื่อยับยั้งหายนะ แต่ท้ายที่สุดแล้วการที่ป๊อบปี้พยายามจะทำลายบาร์บและเผ่าพันธุ์ร๊อคทิ้ง ก็ไม่ต่างอะไรจากสิ่งที่บาร์บกำลังทำเช่นเดียวกัน
ในตอนท้าย แม้ว่าบาร์บจะทำสำเร็จ สามารถยึดสายเสียงของทุกคนมารวมกันจนกลายเป็นสายร๊อคอย่างสมบูรณ์ได้ และท้ายที่สุดป๊อบปี้เองก็สามารถทำลายมันสิ้นไป… จนกลับกลายเป็นว่าทุกอย่างสูญสิ้นพังทลายไม่เหลืออะไรเลย
แต่แล้วเสียงหัวใจดวงหนึ่งก็ดังขึ้นมา เพื่อจะบอกว่า แม้ว่าจะมีใครที่คิดพยายามจะทำลายสายเสียง แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถทำลายตัวตนของแต่ละคนไปได้
มันเริ่มมาจากสายเสียง แต่ตอนนี้มันมาจากตัวเรา …มันสั่งสมมาจากประสบการณ์ ในชีวิต ในวัฒนธรรม…
แต่ละคนย่อมมีประสบการณ์ชีวิตที่ได้รับแตกต่างกันไป ความชอบ ความเชื่อ ความคิดของแต่ละคนจึงย่อมไม่เหมือนกัน
ใครจะการันตีได้เล่า ว่าสิ่งที่ตัวเองเชื่อ จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด สิ่งที่ตัวเองพยายามจะให้คนอื่นคิดเหมือนกับตัวเอง จะเหมาะสมกับคนอื่นๆ และทำให้คนอื่นมีความสุขได้จริงๆ
บรรพชนคิดว่าเราแตกต่างเกินจะอยู่ด้วยกันได้ แต่สุดท้ายพวกเขาคิดผิด…ผิดมหันต์มหึมา แค่พวกเราเปิดใจรับฟังผู้อื่น แม้เป็นเสียงที่คิดต่าง มันทำให้เราแกร่งขึ้น สร้างสรรค์ขึ้น มีแรงขับมากขึ้น ไม่ว่าเพลงเธอจะเศร้าสะเทือนใจ อึกทึกครึกโครม หรือว่าอบอุ่น หรือผสมกันอย่างละนิดอย่างละหน่อย มันคือทุกเสียง ทุกความแตกต่างที่ทำให้โลกเราพัฒนาขึ้นอีก เพราะว่าเรา…ประสานเสียงคนเดียวไม่ได้
Tang Thaneesa 